جشن‌های ایرانی در دورة اول عباسی (132- 232 ق)

یکی از مظاهر تمدن نزد هر ملتی، جشن‌هاست. ایرانیان در دوران باستان، جشن‌های دینی متعددی داشتند. با فراگیری اسلام در میان ایرانیان، برخی از جشن‌های گذشته فراموش شد و بعضی به حیات خود ادامه داد. عباسیان که به‌شدت متأثر از فرهنگ ایرانی بودند در کنار اعیاد اسلامی به جشن‌های گذشتة ایرانیان مانند مهرگان و نوروز نیز توجه داشتند. تأثیر خلافت عباسی از ‌آداب‌الملوک ایرانی و نفوذ خاندان‌های معروف ایرانی چون آل‌برمک نیز در اهمیت‌یافتن این جشن‌ها سهم زیادی داشت. این مقاله بر آن است تا جشن‌های ایرانی دورة اول خلافت عباسی را بررسی کند. با توجه به ماهیت موضوع، روش تحقیق مبتنی‌بر تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع‌آوری‌شده از منابع موثق و دست اول و همچنین تحقیقات معاصر است. در این پژوهش نشان داده شده است که جشن‌های این دوره از فرهنگ ایرانی تأثیر بسیاری پذیرفته است و عرب‌ها بیش از هر‌چیز، برای دست‌یافتن به اهداف سیاسی خود و جلب مشارکت و همکاری ایرانیان کارآمد در دستگاه خلافت، با برپایی مراسم جشن‌ها مخالفتی نشان ندادند و دراین‌باره با تسامح رفتار کردند. از میان جشن‌های ایرانی دوران باستان، نوروز و مهرگان و سده و برخی جشن‌های کم‌اهمیت‌تر نظیر جشن رَکوب‌الکوسَج در این دوره رایج بود. هم‌زمانی با زمان مالیات‌گیری، دریافت هدایا، و خوش‌گذرانی رایج در این جشن‌ها علت پذیرش آن‌ها بود.